Ύαινες και λύκοι

Θλίβομαι πραγματικά, βλέποντας την «αρχόντισσα» να βιάζεται για άλλη μια φορά ανελέητα! … με πρωτοφανή αγριότητα, αυτή τη φορά!
Ύαινες και λύκοι, διαισθανόμενοι ίσως το τέλος τους, αλληλοβοηθούμενοι ρουφούν το «μεδούλι της» ως το κόκαλο!
Αλυσοδεμένη, έχει παραδοθεί σε καιροσκόπους «νταβατζήδες» που πλουτίζουν εκπορνεύοντάς την.
Ο υποτιθέμενος καλλωπισμός της -στα όρια του γελοίου μερικές φορές- κομμένος και ραμμένος στα μέτρα τους.
Χωρίς ντροπή!
Χωρίς ίχνος σεβασμού στο παρελθόν της!
Χωρίς ούτε σκέψη για το μέλλον της!
Της φορούν κουρέλια που υποτίθεται ότι τα χρυσοπλήρωσαν και τη διασύρουν.
Αναμασούν υποκριτικά το παρελθόν της υπονομεύοντας αδιάντροπα το μέλλον της.
Όλα στο βωμό του εύκολου χρήματος. Γιατί έτσι επιτάσσουν οι «νταβατζήδες».
Κάποιους, δεν τους φτάνουν όσα κέρδισαν τόσα χρόνια από το ταλαίπωρο κορμί της…
Κάποιοι δεν χορταίνουν με τίποτα!
Κάποιοι, γαζωμένοι σε «πόστα» αν και κατάπτυστοι, αν και θα έπρεπε να ήταν προ πολλού στα σπίτια τους …αν όχι στη φυλακή, συνεχίζουν ανενόχλητοι το αδηφάγο έργο τους.
Κάποιοι άλλοι, σαν σύγχρονοι Νέρωνες, επενδύουν στο ερείπιό της για μια θέση στην ιστορία της.
Άλλοι πάλι, «προστάτες» κι αυτοί, σκιές βρόμικου παρελθόντος, κυνηγούν χίμαιρες πατώντας στο διπλωμένο κορμί της…
Πότε, και πως; … θα σταματήσει αυτό το έγκλημα;

Γκρεμνά ‘ναι ‘μας οι τόποι μας …

Η άγνοια είναι θησαυρός

“Η άγνοια είναι θησαυρός ανεκτίμητος που οι περισσότεροι παραμελούν, τι στιγμή που θα έπρεπε να μαζεύουν και το παραμικρό στοιχείο της.
Κάποιοι τη χαλούν ζητώντας να διαφωτιστούν, οι υπόλοιποι την αφήνουν να πάει χαμένη, ανίκανοι ακόμα και να σκεφτούν να τη χρησιμοποιήσουν.
Απεναντίας, όμως, έχει μεγάλη σημασία να την αναζητήσουμε µε φροντίδα σε όσα πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε καλύτερα. ….”
Μ ‘αυτήν την ανάρτηση εγκαινιάστηκε, πριν δυο ακριβώς χρόνια αυτό το μπλοκ.
Και όχι τυχαία…
Μάθημα ζωής για μένα, το «γηράσκω αεί διδασκόμενος»!
… το «δεν με νοιάζει που πεθαίνω, μα που δε ζω να μαθαίνω», που άκουσα κάποτε στο χωριό μου.
Μάθημα, νομίζω, ιδιαίτερα αναγκαίο σήμερα, την εποχή της υπερ / παρα – πληροφόρησης.
Με γνώμονα αυτό πορεύομαι στη ζωή, αρνούμενος κατηγορηματικά «κάθε σημαίας να πλαισιώσω τον ιστό» αβασάνιστα, σαν « ιδεώδης υποτακτικός».
Με δεδομένο την άγνοιά μου, ρωτώ, ψάχνω, αμφισβητώ, ενημερωνομαι…
Αναζητώ την αλήθεια, ιδιαίτερα γι αυτά που νομίζω ότι ξέρω καλά.
Κι ας μη διαμορφώνω συνειδήσεις…
Γι αυτό τόλμησα και να ψελλίσω ένα «μα…» όταν άκουσα από στόμα εκπαιδευτικού ότι:
«η ελληνική μυθολογία και ιδιαίτερα τα ομηρικά έπη, είναι απλά ένα λογοτεχνικό έργο…»,
ότι «ο Μέγας Αλέξανδρος εκτός των άλλων ήταν και σφαγέας λαών…»,
ότι «οι αρχαίοι έλληνες, ορμώμενοι από ιμπεριαλιστικές τάσεις αποίκησαν την μεσόγειο…»
και ότι «οι άγγλοι και οι γερμανοί είναι φορείς πολιτισμού γιατί αυτοί διέσωσαν και διέδωσαν (μετά τον μεσαίωνα) τους αρχαίους έλληνες συγγραφείς δημιουργώντας τις βάσεις του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού…»
Η απάντηση στην απορία μου;
«… έχουμε άλλους κώδικες και άλλες αφετηρίες και άλλα δεδομένα σκέψης οπότε δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε…»
Η απορία μου τώρα … μεγαλύτερη!!!
Τόσο έξω έπεσα εγώ;
Γιατί εγώ θυμάμαι αλλά από το σχολειό;
Έχει αλλάξει η ιστορία, ή εγώ δεν τα ‘μαθα καλά;

Ένας όμορφος κόσμος

Από την ''ΜΑΦΑΛΝΤΑ'' των εκδόσεων ''ΠΑΡΑ ΠΈΝΤΕ / ΜΈΔΟΥΣΑ'

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ (ΡΟΤΟΝΤΕΣ)

Μόνο σαν βγεις απ’ την Ελλάδα καταλαβαίνεις το μεγαλείο της!
Μόνο αν ταξιδέψεις στην Ευρώπη, αντιλαμβάνεσαι την ανωτερότητα του Έλληνα!
Κι ας λένε …
Όσο κι αν θέλουν (οι ευρωπαίοι) να θεωρούνται ανώτεροι, καλό θα ήταν να έρθουν να τους μάθουμε κάποια πράγματα.
Να, για παράδειγμα … πώς να φτιάχνουν δρόμους.
Αυτοί (οι κουτόφραγκοι), έχουν κολλήσει σε άλλες εποχές.
Ουτ’ ένα κόμβο της ανθρωπιάς δεν ξέρουν να κάνουν.
Λες και δεν ξέρουν ότι ανακαλύφθηκαν τα φανάρια.
Ακόμα ροτόντες φτιάχνουν.
Όπου διασταύρωση, να και μια ροτόντα.
Μέσα στις πόλεις, έξω απ’ αυτές, στις ερημιές, ακόμα και στα χωριά, παντού ροτόντες.
Κάθε διασταύρωση και ένα κυκλάκι και τα αυτοκίνητα να γυρίζουν γύρο απ’ αυτό। … και μέσα;
Ότι μπορείς να φανταστείς। Σιντριβάνια, γλυπτά, λουλούδια και ότι άλλο τους έρθει, τρομάρα τους…
Ασφαλώς δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν την κυκλοφορία και γι αυτό…
Ίσως πάλι να τσιγκουνεύονται τα λεφτά.
Μη δώσουν και κανένα φράγκο για μια σωστή μελέτη.
... και δεύτερη και τρίτη … και δέκατη αν χρειαστεί, ώσπου να βρουν την καλύτερη λύση.
Να! Σαν τον Κλαδισο για παράδειγμα. Το καμάρι μας!!!
Τις ροτόντες, κι ένα παιδάκι του δημοτικού τις σχεδιάζει. Όσοι δρόμοι κι αν διασταυρώνονται… Ούτε φανάρια ούτε τίποτα!
Ένα κυκλάκι και … γύρο – γύρο όλοι.
Άσε που δε μπορείς να αναπτύξεις ταχύτητα…
Άντε τώρα να έχεις την αυτοκινητάρα και σε κάθε διασταύρωση να πρέπει να κόβεις για … γύρο – γύρο όλοι.
Όπως έκαναν (οι έξυπνοι) στο Ακρωτήρι. Στο δρόμο για το αεροδρόμιο.
… και δεν τους νοιάζει να το κάνουν και στον Προφήτη Ηλία.
Να θες ένα τέταρτο να φτάσεις στο αεροδρόμιο.
Χάθηκε ο κόσμος να δώσουν μερικά σε κάποιον ε-ιδικό να τους κάνει μερικές μελέτες να διαλέξουν;
Να βάλουν και φανάρια … σύγχρονα πράγματα! Όχι "αρχαία ".
Εμείς τις ροτόντες τις έχουμε καταργήσει εδώ και δεκαετίες
(θυμάται κανείς την πλατεία Κοτσάμπαση;)
Η ροτόντα των δικαστηρίων μας ξέφυγε αλλά ώρα της είναι…
Ας όψεται ο Βενιζέλος που είναι καταμεσής …
Αλλιώς θα την είχαμε κάνει κι αυτή … σύγχρονη.
Άντε να πέσει και καμιά «επιδημία» και να αρχίσουν να ξεφυτρώνουν παντού.
Στην Μουρνιών για παράδειγμα, στην καρμανιόλ … παρντόν, στη διασταύρωση ήθελα να πω με την Αγίας Μαρίνας. Ή στην κάτω Σούδα, στη Χρυσή Ακτή, στους Αγίους Αποστόλους και σε τόσα και τόσα άλλα μέρη που "τις παίρνει" …
Δε μένει και τίποτ’ άλλο, παρά ν’ αρχίσουμε να ξηλώνουμε και τα φανάρια κι ας τα χρυσοπληρώσαμε!
Να μας περάσουν και για απολίτιστους!

Η … ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΣΣΑ

Πανέμορφη, πληθωρική, ώριμη γυναίκα, φαινομενικά ελευθέρων ηθών και απροστάτευτη, που όλοι την επιθυμούν και θα ‘θελαν σχέση μαζί της …!Έτσι μοιάζει η Παλιά Πόλη των Χανίων.
… Οι περισσότεροι, με αγνά αισθήματα, γνωρίζοντας ότι δύσκολα θα τα βγάλουν πέρα μαζί της, απλά υποκλίνονται μπροστά της.
Κάποιοι άλλοι, εκμεταλλευόμενοι την προσωρινή εξουσία τους, τολμούν ν’ απλώσουν χέρι πάνω της, αποσκοπώντας σε λάμψη από την λάμψη της ή σε κέρδη από την εκπόρνευσή της.
Όταν αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι εύκολο θύμα, γαντζώνονται πάνω της μελανιάζοντάς την και … αυτοϊκανοποιούνται! … Έτσι, ακριβώς, και το εν δυνάμει διαμάντι της Μεσογείου, η π. π. των Χανίων, ¨βιάζεται¨ ανελέητα από κάθε νέα δημοτική αρχή που φαντασιώνεται το στίγμα της πάνω του.
Καλοπροαίρετα (;) μεν, αυτο…σχεδιάζοντας δε!
Καταστρέφουν ότι απέμεινε από τα έργα των προηγούμενων «περαστικών», και φτιάχνουν νέα! Που … «θα δώσουν νέα πνοή» (σε κάποιες τσέπες)!
Στο πόδι!
Συχνά χωρίς κανένα σχεδιασμό!
Ράβουν, ξηλώνουν, ξαναράβουν … κατά βούληση!
Κλείνουν δρόμους, τους ξανανοίγουν, κλείνουν άλλους …
Λες κι είναι τ’ αμπελοχώραφά τους .
Αδιαφορώντας για τις πραγματικές ανάγκες της περιοχής.
Μελέτες και προτάσεις καταχωνιασμένες, ανασύρονται τμηματικά και ερμηνεύονται κατά βούληση …
Καθ’ επιταγή των … «νταβατζίδων της αρχόντισσας»!!!
... Αυτών που αδιαφορώντας για το παρελθόν της Κυρίας και κερδοσκοπώντας, ασελγούν μόνιμα στο ταλαίπωρο κορμί της.
Όσο για τους «προσωρινούς», αυτοί εκτονώνονται με το «λέκιασμα του φορέματός της» και μη έχοντας κάτι άλλο να κάνουν, αναπαύονται απολαμβάνοντας … τα «ποσοστά» τους!
Καμαρώνουν που καλόπισαν το μικρό νυχάκι της αρχόντισσας!
Κι ας είναι «ξέφραγο αμπέλι» το υπόλοιπο κορμί της!
Κι ας έχουν την κατακραυγή του κόσμου!ΤΖΙΡΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ !!!

Χ’’Μιχάλη Νταλιάνη: Πόσο τιμάται η ιστορία ;

απάντηση στο προσβλητικό δημοσίευμα του TSE2100
http://tse-2100.blogspot.com/2008/04/blog-post_3148.html

Ο Δρόμος είχε και ΕΧΕΙ την δική του Ιστορία.
Μια ιστορία πολύ μεγαλύτερη από αυτή που επικαλούνται οι σύγχρονοι εκμεταλλευτές της και που δεν μεταφράζεται σε τραπεζοκαθίσματα και κερδοφορία.
Μια ιστορία στην οποία φοβούνται (οι δυστυχείς) να εμβαθύνουν και να διδαχθούν απ’ αυτή.
Μια ιερή ιστορία που εμπεριέχει αντικριστά ένα Μοναστήρι και ένα Τζαμί, αρμονικά συμπορευόμενα για πολλούς αιώνες.
Μακριά από την φασιστική – δραχμοφονική αντίληψη του «φύγε εσύ να έρθω εγώ».
Μια ιστορία που μας διδάσκει ότι αυτός ο τόπος μας χωράει όλους.
Αρκεί να υπάρχει αλληλοσεβασμός.
Κάτι αυτονόητο για τους κατοίκους όλης της παλιάς πόλης που μεγάλωσαν και έζησαν μ’ αυτόν.
Μόνο μ’ αυτόν επιβιώνεις στις «ιδιαίτερες» συνθήκες των στενοσόκακων.
Αυτόν υιοθέτησαν και οι δεκάδες σωστοί επαγγελματίες που «επιχειρούν» ανενόχλητοι σ’ αυτά.
Δυστυχώς όμως, όχι όλοι.
Ο νεαρός καλαμοκαβαλάρης που εγκαταστάθηκε πρόσφατα στην Χ΄΄Μιχ. Νταλιάνη, διατυμπανίζοντας τις «υψηλές» γνωριμίες του, έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του τους πάντες.
Προκλητικότατα και με φασιστική νοοτροπία, αντιπαρατέθηκε με όλους.
Έως και απειλές κατά της ζωής κατοίκων χρησιμοποιεί ακόμα και σήμερα.
Αυτά ανάγκασαν τους κατοίκους να αναλογιστούν το δυσοίωνο μέλλον τους και να αντιδράσουν.
Κάτι που δεν έκαναν ούτε για το «Μοναστήρι του Καρόλου», ούτε για το «οινοποιείο» του Αποστολάκη, ούτε για το «πηγάδι του Τούρκου» που σεβόμενοι τους γείτονές τους λειτουργούν ανενόχλητοι.
Ανενόχλητοι φυσικά λειτουργούν και όλοι οι υπόλοιποι επαγγελματίες του δρόμου, όπως και ο κος Τσέκος που σε συνέχεια του «Μαργαρώνιου» λιβελογραφήματος, αποκαλεί «γελοίους μικροαστούς» τους , κυρίως, συνταξιούχους κατοίκους.
Αυτοί οι «γελοίοι μικροαστοί», κύριε Τσέκο, είναι η αδιάρρηκτη συνέχεια της ιστορίας που υποκριτικά «αναμασείς». Στα σπίτια τους μα και στη ψυχή τους είναι «ψηφοθετημένη» όλη η νεότερη ιστορία του τόπου μας.
Οι ρίζες τους είναι σίγουρα μεγαλύτερες απ’ αυτές του ευκαλύπτου της Δασκαλογιάννη (που με πάθος υπερασπίστηκες) και μάλιστα ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΕΣ.

Χατζημιχάλη Νταλιάνη

Μια πρώτη απάντηση στο προσβλητικό δημοσίευμα του TSE2100
http://tse-2100.blogspot.com/2008/04/blog-post_3148.html

Αγαπητέ TSEκο
Είμαι σίγουρος ότι θα υπερασπιζόσουν με σθένος το δικαίωμά μου να πάω ελευθέρα στην θάλασσα.
Είμαι σίγουρος ότι θα υπερασπιζόσουν με σθένος το δικαίωμά μου να πάω ελευθέρα στο βουνό.
Γιατί μου αρνήσαι το δικαίωμά μου να πάω ελεύθερα στο σπίτι μου ;
Γιατί μου αρνήσαι το δικαίωμά μου να ΖΗΣΩ ελεύθερα στο σπίτι μου ;
Εσύ που υπερασπίζεσαι το δικαίωμα του ευκάλυπτου της Δασκαλογιάννη να ζει εκεί που ρίζωσε, γιατί προσπαθείς να με αποκόψεις απο τις δικές μου ρίζες και να με διώξεις από το σπίτι που γεννήθηκα και μεγάλωσα ;
Την ιστορικότητα του δρομου που υποκριτικά αναφέρεις, σε προκαλώ να την μελετήσεις καλύτερα.
Είμαι σίγουρος ότι έχεις πολλά να διδαχτείς ...

ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Λευτεριά, Λευτεριά

σχίζει, δαγκάνει τους ουρανούς το στέμμα σου.

Το φως σου, χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.

Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι, λογαριάζουν,

πόσα δολάρια κάνει σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου.

Λευτεριά, Λευτεριά,

θα σ' αγοράσουν έμποροι και κονσόρτια κι εβραίοι.

Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,

πολλές οι αμαρτίες που θα διαβάσουν οι γενεές,

όταν σε παρομοιάσουν με το προτραίτο του Dorian Gray.

Λευτεριά, Λευτεριά,

σε νοσταλγούνε μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,

όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη

σαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε,

και τη ζωή τους εξακολουθούνε,

νεκροί που η καθιέρωσις τους λείπει.

Καρυωτάκης

Η υπέρ-Βάση της Σούδας

Ως πότε τα Χανιά θα προκινδυνεύουν ως κάστρο Υψηλού κινδύνου;

Του Δ. KAKABEΛAKH
(από τα “Χανιώτικα Νέα” 5 / 4 / 08)

Οι μεγάλες δεσμεύσεις, µε διμερείς συμφωνίες ΗΠΑ - Ελλάδας, για βάσεις σε όλες τις περιοχές της χώρας, µας εμπλέξανε όπως και άλλες μεσογειακές χώρες, (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία και Τουρκία) σε µία διαρκή ομηρία, για την εξυπηρέτηση των αμυντικών και επιθετικών στρατηγικών σχεδίων της αμερικανικής υπερδύναμης.
Έτσι, η Ελλάδα από τη δεκαετία του ’50 - ’60, ως τη λήξη του ψυχρού πολέμου ήταν μια χώρα περικυκλωμένη, σε όλες τις περιοχές της, από βάσεις υψηλού κινδύνου, του λαού της, σε όλη την περίοδο της ισορροπίας του τρόμου μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων: Αμερικής - Ρωσίας.
Μετά τη συμφωνία του δόγματος Τρούμαν, το 1947 οι αλλεπάλληλες συμφωνίες για τις βάσεις έγιναν:

Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Το 1953 έγινε η πρώτη συμφωνία, μετά από διαπραγματεύσεις του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, ενώ τη συμφωνία υπέγραψε από την ελληνική πλευρά ο τότε υπουργός εξωτερικών κ. Στεφ. Στεφανόπουλος, και, από την Αμερικανική πλευρά ο πρεσβευτής στην Αθήνα των ΗΠΑ. Τη συμφωνία ενέκρινε το υπουργικό συμβούλιο το απόγευμα της 7ης Οκτωβρίου.
Σύμφωνα µε το κείμενο της επίσημης, τότε, ανακοίνωσης “η συμφωνία έχει ως προορισμό, εντός του αμυντικού συστήματος του ΝΑΤΟ, να ενισχύσει την ασφάλεια της περιοχής του Βορείου Ατλαντικού και να διαφυλάξει την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια.
Η κοινή προσπάθεια των δύο χωρών, όπως βελτιωθεί και ενισχυθεί η συλλογική ικανότητα για αντίσταση αντικατοπτρίζει το πνεύμα συνεργασίας που επικρατεί και τους στενούς δεσμούς φιλίας η οποία υπάρχει μεταξύ Ελλάδας και Ηνωμένων Πολιτειών”.

ΤΟΤΕ ΜΕ ΣΤΕΝΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ ΤΩΡΑ ΜΕ ΚΑΚΙΑ

Τότε, βέβαια, οι “στενοί δεσμοί και η φιλία, μεταξύ των δύο χωρών” ήταν σε πρώτο πλάνο αφού η Ελλάδα της κυβέρνησης, τότε, του στρατάρχη Παπάγου έδωσε όλη τη χώρα στην αμερικανική εξάρτηση “Για να αντιμετωπιστεί η απειλή του κομμουνισμού” που ήταν μια καθολική πραγματικότητα σε όλες τις βαλκανικές χώρες.
Στη διαδρομή, όμως, όλα άλλαξαν, για να ξεχαστεί η Ελλάδα, σαν φίλη και συμμαχική χώρα, σε πλείστες όσες περιπτώσεις, µε κορυφαία την τουρκική απόβαση και κατάληψη από τον αγώνα της βόρειας Κύπρου. Για να ακολουθήσουν τα Ίμια και τόσες άλλες διαψεύσεις της “πατροπαράδοτης ελληνοαμερικανικής φιλίας”.
Η οποία, τώρα, µε “αγγελοσατανά” τον κ. Μπους έγινε ανοιχτή εχθρική στάση απέναντι στην Ελλάδα, λόγω Σκοπίων.
Με τα Σκόπια τότε να είναι χώρος υψηλού “κόκκινου” κινδύνου για αντιμετώπιση του οποίου η Ελλάδα έβαζε σε θανάσιμο κίνδυνο τον ελληνικό λαό µε παραχώρηση των βάσεων του θανάτου.
Αυτό όμως, αποτελεί την πραγματικότητα (διαχρονικά) των ισχυρών της γης που ξεχνούν τις φιλίες προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις στρατηγικές δυνατότητες της κάθε εποχής.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΩΝ ΕΧΕΙ ΑΝΟΙΞΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 1952

Έτσι, λοιπόν, έγινε η πρώτη ελληνοαμερικανική συμφωνία για την εγκατάσταση βάσεων στην Ελλάδα από το 1953. Όμως, πριν από τη συμφωνία είχε ανοίξει ο δρόμος των διευκολύνσεων από τις 18 Ιουνίου 1952, µε επιστολή απάντησης αποδοχής προτάσεων προς την αμερικανική κυβέρνηση, µέσω του τότε πρεσβευτή Πιουριφόυ, του Σοφοκλή Βενιζέλου.
Πάντως, στο πλαίσιο της πρώτης συμφωνίας του 1953 εγκαταστάθηκαν και οι βάσεις:
- Στις Γούρνες το 1954.
- Στο Ελληνικό το 1956.
- Στη Σούδα το 1959.
- Στη Νέα Μάκρη το 1963.
Όπως και οι διάφοροι σταθμοί επικοινωνιών από Θεσσαλονίκη και Κρήτη.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Το 1973 πραγματοποιήθηκε η χουντική συμφωνία, το 1976 έγινε η συμφωνία Μπίτσιου - Κίσσινγκερ.
Το 1983 η συμφωνία ΠΑΣΟΚ, το 1990 η συμφωνία της Νέας δημοκρατίας που την υπέγραψε, ύστερα από 7 γύρους συνομιλιών του ΠΑΣΟΚ που την είχαν προετοιμάσει, για να αλλάξει η Νέα δημοκρατία κάποιες παραγράφους.
Ο ελληνικός λαός όμως των ειρηνικών διαθέσεων και αγώνων κάθε τόσο πραγματοποιούσε μεγάλες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας.

“ΑΠΟ ΤΗ ΣΟΥΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΜΕ ΠΟΛΕΜΟ”

Το επαναλαμβανόμενο σύνθημα “Κάτω οι βάσεις του θανάτου” μετά την κατάρρευση της κυβερνητικής ένωσης, παράλληλα µε τις νέες πυραυλικές εξελίξεις οι βάσεις αυτές χάσανε τη σημασία τους.
Για να περιοριστούν γενικότερα στις συμμαχικές χώρες, όπως και στην Ελλάδα. Στην οποία, όμως, έμεινε ως άπαρτο και αδιαπραγμάτευτο υπερφρούριο “κινδύνου και θανάτου” η βάση της Σούδας. Η βάση για την οποία ο Χένρυ Κίσσινγκερ την εποχή που ήταν υπουργός των Εξωτερικών είχε δηλώσει:
“Μπορεί ν’ αποχωρήσουμε από πολλά σημεία του κόσμου, όμως από την Κρήτη δεν πρόκειται να φύγουμε ούτε µε πόλεμο”.

ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΠΑΝΤΑ ΤΑ “Χ.Ν.” ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ

Τα “Χανιώτικα νέα” στο φύλλο της Τετάρτης, 2 Απριλίου, έγραψαν ένα σημαντικό άρθρο για τις τρομερές χρήσεις της βάσης της Σούδας. Χρήσεις πολεμικών αποστολών, πυρηνικών βομβών και εξοπλισμών και άλλων έργων διεύρυνσής της.
Με όλα αυτά να κρατούν αιχμάλωτο, σε διαρκή κίνδυνο, το λαό των Χανίων, µε επίπτωση ακόμα και στην υγεία του.
Όμως, ο χανιώτικος λαός χωρίς άμεσο ενδιαφέρον και ενημέρωση για τους κινδύνους που τον απειλούν (όπως και ολόκληρη την Κρήτη) ασχολειται µε τα καθημερινά του προβλήματα για την ανάπτυξη και για τη δύσκολή του επιβίωση, μέσα στην καταναλωτική κοινωνία με ψευδοευδαιμονίες και ένα διαρκή αποπροσανατολισμό.
Χωρίς να ωφελείται σε τίποτα από την ύπαρξη της βάσης της Σούδας, η οποία λέγεται ότι έχει χρησιμοποιηθεί και ως κέντρο κράτησης και μεταγωγής υπόπτων για τρομοκρατία.
Για να έχει ο λαός αντί για ωφέλεια τον διαρκή κίνδυνο πάνω από τα κεφάλια του;

ΤΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΥΔΑ, ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΏΡΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΑΛΗΘΕΙΕΣ;

Τώρα, που ο κ. Γ. Παπανδρέου έθεσε το θέμα της προσφοράς της βάσης της Σούδας σε Αμερική και ΝΑΤΟ (που, τώρα, κάνει στην ίδια βάση τις προεκτάσεις για νέες δράσεις σε όλη τη Μεσόγειο), μήπως ήρθε η ώρα, πολύ σοβαρά και υπεύθυνα οι υπεύθυνοι φορείς των Χανίων, αλλά και οι λαϊκές δυνάμεις να ξανασυζητήσουν το κρίσιμο πρόβλημα της βάσης της Σούδας, για τα περαιτέρω;
Αλήθεια, ως πότε, τα Χανιά θα είναι κάστρο υψηλού κινδύνου;







Οι εμφανισιακές διαφοροποιήσεις και οι φωτογραφίες προστέθηκαν από το “ΧΑΝΙΑ SOS”

Άρτος εναντίον θεαμάτων

(Πολιτισμός – Καταναλωτισμός 0 – 2 )
Δεύτερο «γκολ» του καταναλωτισμού εις βάρος του πολιτισμού στα Χανιά και μάλιστα «φαρμακερό»!
Μετά την προ ετών μετατροπή του κινηματογράφου «Άστρον» σε «Άντρο» γνωστού εμπορικού κολοσσού, σειρά έχει ο «Απόλλων » που μετατρέπεται πυρετωδώς σε υπεραγορά με την ταμπέλα γνωστής πολυεθνικής.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο «Απόλλωνας», για σειρά δεκαετιών διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στα κινηματογραφικά αλλά και θεατρικά δρώμενα των Χανίων.

Από την σκηνή του παρέλασαν κατ’ επανάληψη ζωντανά όλα τα αστερία του ελληνικού κινηματογραφικού – θεατρικού στερεώματος κι από την πελατεία του όλοι ανεξαιρέτως οι Χανιώτες.

Μετά την τελευταία ριζική ανακαίνισή του (προ δεκαετίας περίπου) σε συνδυασμό με την «νεκρανάσταση» των κινηματογραφικών αιθουσών, πολλοί πίστεψαν ότι ο «Απόλλωνας» … «τη γλίτωσε»!
Όμως δυστυχώς διαψεύσθηκαν!
Τα καταναλωτικά ράφια είναι πιο αποδοτικά από τις κινηματογραφικές θέσεις.
Άνισος ο αγώνας μεταξύ άρτου και θεαμάτων …

Αχ αυτός ο έρωτας ...

Από τη ''ΜΑΦΑΛΝΤΑ'' των εκδόσεων ''ΠΑΡΑ ΠΈΝΤΕ / ΜΈΔΟΥΣΑ'

Οι «λησμονημένοι» της Παλιάς Πόλης

Ένα ολοζώντανο κομμάτι της νεότερης ιστορίας της πόλης των Χανίων, αποτελούν οι πάμπολλοι ηλικιωμένοι που κατοικούν ακόμα στα αφιλόξενα (τώρα πια) στενοσόκακα της παλιάς πόλης.
Κουβαλούν μνήμες όμορφων μα και χαλεπών καιρών.
Μνήμες προσωπικές, μα και μεταφερόμενες από παλιότερες γενιές.
Είναι – βλέπετε – πολύ βαθιές οι ρίζες …
Απ’ τα φυλλοκάρδια τους, ξεδιπλώνονται χαρές και λύπες άλλων εποχών μα και ανάγλυφες όλες οι σημαντικές στιγμές της νεότερης ιστορίας του τόπου μας.
Εκεί έζησαν ή και διαμόρφωσαν τις κοσμογονικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν και στον τόπο μας τον τελευταίο αιώνα. Απ’ το μαγκάλι και τη ζωήλατη μεταφορά, στην παγκοσμιοποίηση.
Αναμνήσεις που τους δένουν πεισματικά ισόβια με το σπίτι και την γειτονιά τους.
Κι όμως, έμμεσα, είναι υπό διωγμό!
Η ζωή τους στην Π. Π. συνεχώς δυσκολεύει. Όπως – βέβαια – και των νεότερων «ρομαντικών».
Τα σχεδία απόλυτης τουριστικοποίησης της Π. Π. τους αγνοούν.
Οι αιωνόβιες ρίζες τους, ενοχλούν! (Όπως ακριβώς και οι ευκάλυπτοι της οδού Δασκαλογιάννη).
Πρέπει να θυσιαστούν στο βωμό της υπερκερδοφορίας!
Αγνοούν όμως, οι δυστυχείς θιασώτες της, ότι δέντρο χωρίς ρίζες είναι έρμαιο των καιρών!
Οι μόνιμοι κάτοικοι, με ποικιλότροπη επιβάρυνσή τους, "συντηρούν" την Παλιά Πόλη.
Αυτοί υπάρχουν εκεί μέρα – νύχτα, χειμώνα – καλοκαίρι.
Γνωρίζουν κάθε της γωνιά, κάθε της ήχο, κάθε της φως!
Αυτοί - όπως αρμόζει - υποδέχονται, καθοδηγούν και ενσωματώνουν τους καλοπροαίρετους (κυρίως αλλοδαπούς) νεοφερμένους εξασφαλίζοντας την αδιάρρηκτη κατοίκησή της.
Αγαπούν πραγματικά τα ανήλιαγα στενά της και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της.
Η απουσία τους θα είναι μεγάλο πλήγμα γι’ αυτή!

«όταν κλείνει ένα σχολείο ανοίγει μια φυλακή»

7ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ - SOS

Δραματικό σήμα κινδύνου για την τύχη του ιστορικού 7ου (πρώην 1ο) Δ. Σ. Χ. στην Παλιά Πόλη που οδεύει για κλείσιμο λόγω έλλειψης μαθητών, στέλνει ο Σύλλογος Γονέων του σχολείου και ο Σύλλογος Κατοίκων Παλιάς Πόλης.
Σε επιστολή τους προς όλους τους αρμόδιους φορείς του τόπου, περιγράφουν γλαφυρότατα τα αίτια, με κυριότερο το «διωγμό» που υφίστανται οι εναπομείναντες μόνιμοι κάτοικοι, στο όνομα της απόλυτης τουριστικοποίησης της Π. Π.
Όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχια!
Η επιστολή τα λέει όλα! Διαβάστε την!


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ 7ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ
&
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΠΑΛΙΑΣ ΠΟΛΗΣ

Με αυτό το έγγραφό μας, σας ενημερώνουμε για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο Δημοτικό σχολείο της Παλιάς πόλης (7° Δημοτικό).
Τα τελευταία χρόνια παρά τις προσπάθειες του Συλλόγου Γονέων, της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και της Δημοτικής και Νομαρχιακής Επιτροπής Παιδείας, το σχολείο μας συνεχίζει να φθίνει και σήμερα αν και 12θέσιο έχει περίπου 100 μαθητές με τάσεις απώλειας περίπου 20-25 μαθητών ανά έτος (ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το σχολικό έτος 2002-2003 το σχολείο είχε 200 μαθητές).
Το γεγονός ότι υπάρχει το δημοτικό σχολείο της Παλιάς Πόλης σήμερα οφείλεται στους αλλοδαπούς μαθητές, κυρίως αλβανικής καταγωγής, οι οποίοι αποτελούν την πλειοψηφία των μαθητών του και σε μια χούφτα Έλληνες της Παλιάς Πόλης, του κάτω Κουμ Καπί και του εμπορικού κέντρου.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό από τα παραπάνω, κατά την επόμενη σχολική χρονιά η βιωσιμότητα του 7ου δημοτικού θα περάσει σε οριακό σημείο αφού η ελάττωση των μαθητών θα οδηγήσει στην έναρξη του έτους με περίπου 80 μαθητές εκ των οποίων τη συντριπτική πλειοψηφία αποτελούν οι αλλοδαποί μαθητές, γεγονός δυστυχώς, που' για λόγους που όλοι γνωρίζετε και μπορείτε – υποθέτουμε - να κατανοήσετε, δρα ανασταλτικά χρόνια τώρα στην εγγραφή Ελλήνων μαθητών.
Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 7ου δημοτικού, χρόνια τώρα, έχει κάνει ότι είναι δυνατόν για να προστατέψει το μαθητικό δυναμικό του σχολείου, ενημερώνοντας τις αρμόδιες αρχές της πόλης και της περιφέρειας, έχει προσπαθήσει να τονώσει την εικόνα του σχολείου στη χανιώτικη κοινωνία, προχώρησε σε συντονισμένες προσπάθειες για τη δημιουργία ενιαίας περιφέρειας με τα άλλα δυο σχολεία του κέντρου (3°-4°), συμμετείχε στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ με δικό του περίπτερο για να αποδείξει ότι τους δικούς μας μαθητές δεν τους χωρίζει τίποτα και κυρίως να αποδείξει ότι το σχολείο μας δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα άλλα σχολεία, ούτε εκπαιδευτικά, ούτε κοινωνικά, ώστε οι Έλληνες γονείς να αρνούνται να γράψουν τα παιδιά τους σ' αυτό. Όμως δυστυχώς η απώλεια μαθητών συνεχίζεται.. .
Φαίνεται επίσης (από τα στοιχεία του νηπιαγωγείου ότι την επόμενη χρονιά δεν θα υπάρχει κανένας νέος Έλληνας μαθητής, κάτοικος της περιοχής της Παλιάς πόλης, του εμπορικού κέντρου και του κάτω Κούμ Καπί για την πρώτη τάξη και γι' αυτό, δυστυχώς, δεν φταίει μόνο η νοοτροπία των Ελλήνων γονιών, αλλά και ένα σύνολο προβλημάτων της περιοχής, όπως η ρύπανση, η ηχορύπανση, η έλλειψη παιδικού σταθμού, η πρόσβαση στις κατοικίες, η έλλειψη ελεύθερων χώρων και άλλα που σχετίζονται με την αυξανόμενη εμπορική και τουριστική δραστηριότητα η οποία μετατρέπει συνεχώς τις κατοικίες σε επαγγελματικές στέγες με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να εγκαταλείπουν τις περιοχές αυτές, παρόλο που έγιναν, και γίνονται ακόμα, έργα (αναπλάσεις, πεζοδρομήσεις κ.α). Όπως φαίνεται όμως οι χρήσεις τους μόνο για τους κατοίκους δεν προορίζονται, αφού αυτοί συνεχίζουν να συρρικνώνονται!!
Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 7ου Δημοτικού και ο Σύλλογος Κατοίκων της Παλιάς Πόλης, εφιστούν την προσοχή για μια ακόμη φορά στους αρμόδιους φορείς της εκπαίδευσης αλλά και της πόλης των Χανίων για τη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο σχολείο της Παλιάς Πόλης το οποίο αφού απαξιώθηκε στη συνείδηση της χανιώτικης κοινωνίας εξαιτίας της έλλειψης πρωτοβουλιών, κινδυνεύει και με κλείσιμο εξαιτίας της έλλειψης μαθητών.
ΖΗΤΑ από το Δημοτικό Συμβούλιο και τους λοιπούς φορείς, να πάρουν άμεσα και δραστικά μέτρα για να προστατευθούν οι λίγες οικογένειες που έχουν απομείνει στις παραπάνω περιοχές, αλλά και να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες που θα καταστήσουν ελκυστική την άφιξη και την παραμονή νέων κατοίκων για να μην νεκρωθούν οι περιοχές τελείως και αποτελέσουν παράδειγμα για το πως μπορεί πολύ εύκολα να καταστραφεί ο κοινωνικός ιστός όταν μια περιοχή αλλάζει βίαια χρήσεις, και πολύ περισσότερο όταν αυτή η περιοχή βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, και όταν οι κάτοικοί της βρίσκονται υπό διωγμό! Το 7ο δημοτικό, ως το σχολείο της Παλιάς Πόλης, αποτελεί το τελευταίο προπύργιο προστασίας των κατοίκων.
Η υποβάθμιση ή το κλείσιμό του θα οδηγήσει σε αλυσιδωτή φυγή και των υπολοίπων οικογενειών που διαμένουν στις περιοχές αυτές.

Πάντα επίκαιρο …

Από την ''ΜΑΦΑΛΝΤΑ'' των εκδόσεων ''ΠΑΡΑ ΠΈΝΤΕ / ΜΈΔΟΥΣΑ'

Πρωταπριλιάτικο μεν, αλλά ...

Αναπάντεχη αμερικάνικη εισβολή σήμερα το πρωί στο λιμάνι της Σούδας.
Τι να θέλουν πάλι οι «φίλοι μας»;

Πρωταπριλιάτικο μεν, αλλά μόνο ως προς το χρόνο …
Γιατί η αμερικανική εισβολή στα Χανιά είναι γεγονός εδώ και μερικές δεκαετίες.
Από τότε που τα Χανιά, τους παραδόθηκαν εις αντάλλαγμα των «υπηρεσιών» τους προς τους συνταγματάρχες, με δέλεαρ προς τους … ιθαγενείς, «αστραφτερές χάντρες»!!!
Τα πρώτα χρόνια της κατοχής τους, τα Χανιά, βίωσαν στην πράξη τον αμερικανικό παραλογισμό. Δόθηκαν ομηρικές (κυριολεκτικά) μάχες, σώμα με σώμα, στους δρόμους των Χανίων ωσότου συνειδητοποιήσουν ότι το «προτεκτοράτο» τους έχει σύνορα την πύλη των βάσεών τους.
Όμως η αναμφισβήτητη κατοχή τους, αποτελεί (έως και σήμερα) τροχοπέδη στην ανάπτυξη του τόπου.

Στο μεγαλύτερο, ασφαλέστερο και ίσως ομορφότερο λιμάνι της Ελλάδος, αυτό της Σούδας,

δε «χωρούν» κρουαζιερόπλοια … !

Ούτε εμπορικά χωρούν … !

Ακόμα και οι ψαράδες τους ενοχλούν …!

Αν μπορούσαν θα έδιωχναν και το μποστάλι !

θέλουν την άνεσή τους οι μακελάρηδες και ασφάλεια για τα πλωτά υπερσφαγεία τους.
Το ίδιο και στο αεροδρόμιο.

Κι ας έχει χαρακτηριστεί το ασφαλέστερο της Ελλάδος!

Κι ας έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης!

Ας το ‘χει ανάγκη ο τόπος για την ανάπτυξη που του αξίζει.
Γι’ αυτά και όχι μόνο, τα Χανιά βροντοφωνάζουν :
ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ !!!
ΜΑΚΕΛΑΡΗΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΑΣ!!!

Πηγαίνετε στα Σκόπια που … δε σας έμαθαν ακόμα! -

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ή ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ των ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ (προς αποφυγή) ή ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ (έστω αρνητική);

(με αφορμή την εκδήλωση "Ναρκωτικά: Μύθος και πραγματικότητα" που πραγματοποιήθηκε στο 1ο Γενικό Λύκειο Χανίων και την προβολή της από τα «Χανιώτικα Νέα» 28/3/08 )

Προβληματίζομαι και ανησυχώ, κυριολεκτικά ΤΡΕΜΩ όταν σκέπτομαι ότι ο 14χρονος «αντάρτης» μου «ανησυχεί» μαζί με «ένα μεγάλο μέρος της Χανιώτικης μαθητιώσας νεολαίας» για « το ζήτημα των εξαρτησιογόνων ουσιών» την « απήχησή τους» και «τη ζημιά που προκαλούν.»
Εμπιστοσύνη του έχω!
Όμως, ξέρω καλά και την αχαλίνωτη εφηβική περιέργειά του που σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη φόβου, μπορεί να τον οδηγήσει στα πιο απίθανα «κατορθώματα»!
Τι να του κάνει ένα «ΜΗ ..»;
Μόνο που θα ενεργοποιήσει και την παιδική αντιδραστικότητά του.
ΤΡΕΜΩ με τη σκέψη ότι βρίσκεται στο «90% των ερωτηθέντων» που (νομίζει ότι) «γνωρίζει τι είναι εξαρτησιογόνες ουσίες»
ΤΡΕΜΩ που γνωρίζει τα ονόματά τους και (νομίζει ότι) γνωρίζει την επικινδυνότητα τους, κατατάσσοντάς τα «Στην πρώτη θέση … η κοκαΐνη και η ηρωίνη με 72% περίπου. Ακολουθεί η νικοτίνη και το αλκοόλ με 60% και η κάνναβη και έκσταση με 50% και 47% αντίστοιχα.»
ΤΡΕΜΩ ΔΙΠΛΑ (άραγε μόνο εγώ;) γιατί «Στη συνέχεια» κατά τη γνώμη τους «έχουμε το κρακ με 38%, τα διεγερτικά, αμφεταμίνες, ηρεμιστικά και καταπραϋντικά στο 28%.». και ακόμα περισσότερο που αυτό το τελευταίο, μάλλον πέρασε απαρατήρητο από τους διοργανωτές της εκδήλωσης όπως και από τον συντάκτη του άρθρου.
Είμαι σίγουρος ότι όλα αυτά δεν τα έμαθε στην καθημερινότητά του.
Τα έμαθε σε ανάλογες «ενημερωτικές» εκδηλώσεις ή από την την (κακουργηματική) τηλεόραση.
Τα έμαθε από αυτόκλητους σωτήρες του, συχνά ακατάλληλους και ακατάρτιστους που στην ουσία δούλεψαν σαν διαφημιστές των ναρκωτικών.
Σαν γονέας, εκλιπαρώ κάθε καλοπροαίρετο, αρμόδιο ή μη, να σταματήσει την «διαφήμιση» τους προς τον γιο μου.
Εγώ είμαι αυτός που χρειάζεται ενημέρωση και είμαι «όλος αυτιά».
Εγώ πρέπει να μάθω πια είναι τα ναρκωτικά,
Να μάθω πια είναι τα συμπτώματά τους και πως θα τα αναγνωρίσω στην συμπεριφορά ή την εμφάνιση του παιδιού μου.
Πως θα τα αντιμετωπίσω αν παρ ’ελπίδα μου χτυπήσουν την πόρτα.
Πως θα φερθώ στο παιδί μου για να μη φτάσω ως εκεί, και πολλά άλλα.
Οτιδήποτε άλλο, μόνο σαν ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΜΑΤΕΙΑΣ μπορώ να το δω! -
Ο Θεός να μας φυλάει …

Η άγνοια είναι θησαυρός

Η άγνοια είναι θησαυρός ανεκτίμητος που οι περισσότεροι παραμελούν, τι στιγμή που θα έπρεπε να μαζεύουν και το παραμικρό στοιχείο της.
Κάποιοι τη χαλούν ζητώντας να διαφωτιστούν, οι υπόλοιποι την αφήνουν να πάει χαμένη, ανίκανοι ακόμα και να σκεφτούν να τη χρησιμοποιήσουν.
Απεναντίας, όμως, έχει μεγάλη σημασία να την αναζητήσουν µε φροντίδα σε όσα πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε καλύτερα. ….

Αποσπάσιμα κειμένου και φωτογραφία του Μιχάλη Καλαϊτζάκη (mihahar@otenet.gr)
Από το ένθετο «Διαδρομές» των «Χανιώτικων Νέων»