Η άγνοια είναι θησαυρός

“Η άγνοια είναι θησαυρός ανεκτίμητος που οι περισσότεροι παραμελούν, τι στιγμή που θα έπρεπε να μαζεύουν και το παραμικρό στοιχείο της.
Κάποιοι τη χαλούν ζητώντας να διαφωτιστούν, οι υπόλοιποι την αφήνουν να πάει χαμένη, ανίκανοι ακόμα και να σκεφτούν να τη χρησιμοποιήσουν.
Απεναντίας, όμως, έχει μεγάλη σημασία να την αναζητήσουμε µε φροντίδα σε όσα πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε καλύτερα. ….”
Μ ‘αυτήν την ανάρτηση εγκαινιάστηκε, πριν δυο ακριβώς χρόνια αυτό το μπλοκ.
Και όχι τυχαία…
Μάθημα ζωής για μένα, το «γηράσκω αεί διδασκόμενος»!
… το «δεν με νοιάζει που πεθαίνω, μα που δε ζω να μαθαίνω», που άκουσα κάποτε στο χωριό μου.
Μάθημα, νομίζω, ιδιαίτερα αναγκαίο σήμερα, την εποχή της υπερ / παρα – πληροφόρησης.
Με γνώμονα αυτό πορεύομαι στη ζωή, αρνούμενος κατηγορηματικά «κάθε σημαίας να πλαισιώσω τον ιστό» αβασάνιστα, σαν « ιδεώδης υποτακτικός».
Με δεδομένο την άγνοιά μου, ρωτώ, ψάχνω, αμφισβητώ, ενημερωνομαι…
Αναζητώ την αλήθεια, ιδιαίτερα γι αυτά που νομίζω ότι ξέρω καλά.
Κι ας μη διαμορφώνω συνειδήσεις…
Γι αυτό τόλμησα και να ψελλίσω ένα «μα…» όταν άκουσα από στόμα εκπαιδευτικού ότι:
«η ελληνική μυθολογία και ιδιαίτερα τα ομηρικά έπη, είναι απλά ένα λογοτεχνικό έργο…»,
ότι «ο Μέγας Αλέξανδρος εκτός των άλλων ήταν και σφαγέας λαών…»,
ότι «οι αρχαίοι έλληνες, ορμώμενοι από ιμπεριαλιστικές τάσεις αποίκησαν την μεσόγειο…»
και ότι «οι άγγλοι και οι γερμανοί είναι φορείς πολιτισμού γιατί αυτοί διέσωσαν και διέδωσαν (μετά τον μεσαίωνα) τους αρχαίους έλληνες συγγραφείς δημιουργώντας τις βάσεις του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού…»
Η απάντηση στην απορία μου;
«… έχουμε άλλους κώδικες και άλλες αφετηρίες και άλλα δεδομένα σκέψης οπότε δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε…»
Η απορία μου τώρα … μεγαλύτερη!!!
Τόσο έξω έπεσα εγώ;
Γιατί εγώ θυμάμαι αλλά από το σχολειό;
Έχει αλλάξει η ιστορία, ή εγώ δεν τα ‘μαθα καλά;

Ένας όμορφος κόσμος

Από την ''ΜΑΦΑΛΝΤΑ'' των εκδόσεων ''ΠΑΡΑ ΠΈΝΤΕ / ΜΈΔΟΥΣΑ'